این پژوهش با هدف تعیین میزان اثربخشی کلاسهای آموزش خانواده با توجه به الگوهای آموزش، تعیین ارتباط اثربخشی کلاسهای آموزش خانواده با فرایندهای اجرائی و شناسایی عوامل موثر در اثربخشی کلاسهای آموزش خانواده به شیوه شبه تجربی انجام شده است.
246 نفر از والدین دانش آموزان شرکت کننده در دوره های آموزش خانواده در شش گروه به روشهای متفاوت آموزش داده شده. و داده مورد نیاز با استفاده از دو نوع پرسشنامه همانند طرح الگوی کرک پاتریک که در ارزیابی دوره های آموزشی به کار گرفته می شود. بعد از باز طراحی واعتبار یابی توسط محقق با انجام پیش آزمون و پس آزمون گرداوری شده است.
داده های گرد آوری شده با محاسبه میانگین و درصد فراونی توصیف و با استفاده از آزمونهای t مستقل و وابسته ، تحلیل واریانس یک راهه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شده اند.
نتایج بدست آمده نشان می دهد که :
v کلاسهای آموزش خانواده اثربخش هستند، ولی این اثربخشی در حد خیلی مطلوب نمی باشد و اطلاعات و آگاهی والدین دانش آموزان بعد از شرکت در کلاسهای آموزش خانواده به حد مطلوب 60% اطلاعات تخصصی نمی رسد
v اثربخشی کلاسهای آموزش خانواده با توجه به الگوهای آموزش متفاوت است. الگوهای آموزش به شیوه محاکم قضایی و روش غیر حضوری بیشترین و الگوهای پیش سازمان دهنده و روش سخنرانی کمترین اثربخشی را داشته اند
v فرایندهای اجرایی مثل زمان ، مکان و مدت کلاسها، نحوه دعوت اولیاء ، منابع آموزشی و محتوا ، شرایط و امکانات، و جگونگی تدریس مدرس آموزش خانواده از عوامل موثر در اثربخشی دوره های آموزش خانواده هستند و اگر به شکل مطلوب نباشند تهدید کننده اثربخشی دوره ها خواهند شد.
اثربخشی کلاسهای آموزش خانواده یا توجه به دوره تحصیلی ، رشته تحصیلی، شغل، سن و جنسیت شرکت کنندگان تفاوتی با هم ندارند. ولی دارندگان مدرک تحصیلی بالاتر از دیپلم نتیجه بهتری از کلاسهای آموزش خانواده گرفته اند.
نظرات شما عزیزان:
